Audyt – szczególnie finansowy – ma na celu nie tylko zbadanie sytuacji przedsiębiorstwa, ale i wychwycenie nieprawidłowości księgowych. Wizyta biegłego rewidenta pozwoli uniknąć komplikacji przy kontroli organów podatkowych, a co za tym idzie – uchroni firmę przez sankcjami. Jakie błędy najczęściej wykrywają audytorzy i gdzie jak rozpoznać nieprawidłowości?
Okazuje się, że najczęstszym błędem księgowości jest nieprawidłowa amortyzacja środków trwałych – od ustalenia stawek amortyzacyjnych przez błędne oszacowanie ekonomicznej użyteczności. Przepisy podatkowe często są traktowane w tym wypadku jako jedyny wyznacznik, zaś zapomina się o zasadzie ostrożnej wyceny, która stanowi podstawę rachunkowości. Zaniedbywane są również korekty amortyzacji, jeśli na etapie wewnętrznego badania zostanie wykryty niewspółmierny odpis do faktycznego zużycia środka trwałego.
Kolejnym błędem – również związany ze środkami trwałymi – jest kwestia leasingu. Jak wiemy, istnieją trzy rodzaje leasingu powiązane z przedsiębiorstwem: operacyjny, finansowy i zwrotny. Dla uproszczenia i usprawnienia rozliczeń podatkowych wiele firm klasyfikuje środki trwałe pochodzące z umów leasingowych pod postacią leasingu operacyjnego. Jeśli jednak jednostka spełni kryteria opisane w art. 64 ust. 1 ustawy o rachunkowości, winna jest stosować rozróżnienie na leasing operacyjny i finansowy. Taka sytuacja może spowodować nieprawidłowości w rozliczeniu z tytułu podatku VAT, który inaczej jest naliczany przy wariancie finansowym.
Powszechne rozbieżności występują również w przypadku niespójności środków pieniężnych w sprawozdaniu finansowym a saldem bankowym. Tutaj najczęściej winą jest zwykłe przeoczenie danego wyciągu lub niedostarczenie potwierdzenia bankowego. Aby uniknąć tego błędu, należy regularnie sprawdzać saldo finansowe wykazane przy zamknięciu ksiąg rachunkowych i zestawić je z wyciągami lub potwierdzeniami bankowymi.
Ostatnim, lecz równie częstym błędem ujętym w naszym zestawieniu jest niekompletność informacji lub manipulowanie wynikami finansowymi. Pierwszy typ pomyłki sprowadza się do pominięciu lub zatajeniu istotnego, acz nietypowego zdarzenia, np. dokupienie udziałów, nabycie jednostki czy też błąd podstawowy. Druga kwestia polega najczęściej na sztucznym zawyżaniu kosztów lub ich obniżaniu, tak by osiągnąć zamierzony rezultat podatkowy. Równie często dany wydatek lub przychód „odsuwa się w czasie”, by poprawić płynność finansową przedsiębiorstwa.
Niezależnie od przyczyn błędu występującego w księgach rachunkowych, każda pomyłka zwiększa ryzyko operacyjne i naraża przedsiębiorstwo na straty. Pamiętajmy, że ucierpi nie tylko nasza reputacja – organy podatkowe mogą wymierzyć sankcje poprzez nałożenie dodatkowego podatku, a w drastycznych przypadkach skierować zawiadomienie do prokuratury.
Więcej o audycie na stronie – https://www.pwc.pl/pl/uslugi/audyt.html